Nostalghia, Tarkovsky
yükselirken yaşça
batıyorsun yavaşça
yarin nefesinden başka
geçidin var mı aşka?
karelerde donmuş her anın
resmidir imkansızlığın
erişemiyorsun zamana
baktığın fotoğraflarda
o sofra kurulmayacak
kadehler çınlamayacak
ailen geri gelmeyecek
yalnız karanlık gelecek
bittiğinde ızdırabın
bir başına kalacaksın
adsız kalabalıklarda
"gölgesiz" olacak adın